Prishtinë, 20 dhjetor 2025
Kur ligji amerikan “shqetëson” Beogradin: ironia e raportimit të mediave serbe për NDAA-n
Në Serbi, Ligji i Autorizimit të Mbrojtjes së Shteteve të Bashkuara (NDAA) nuk u prit me entuziazëm. Jo për shkak të buxhetit rekord të mbrojtjes amerikane, as për shkak të prioriteteve globale të Uashingtonit, por sepse në këtë ligj Kosova shfaqet jo si problem, por si partnere, ndërsa raporti Kosovë-Serbi përmendet në gjuhën që Beogradi tradicionalisht e ka të vështirë ta lexojë: njohje reciproke dhe marrëveshje pa lojëra kufijsh.
Mediat serbe, në vend që ta trajtojnë ligjin siç është — një dokument strategjik amerikan — zgjodhën ta lexojnë atë me lupën e ankthit politik. Titujt u mbushën me fjalë si “presion”, “interes amerikan”, “kërkesa ndaj Serbisë”, ndërsa ajo që nuk u theksua sa duhet ishte fakti se Kosova përmendet si pjesë e arkitekturës së sigurisë perëndimore, jo si një çështje e hapur apo e diskutueshme.
Ironia qëndron këtu: për vite me radhë, mediat në Serbi kanë insistuar se dialogu me Kosovën është proces “neutral ndaj statusit”. Por sapo një ligj amerikan e përmend qartë normalizimin me njohje reciproke, neutraliteti zhduket nga titujt dhe zëvendësohet me alarm.
Në vend të analizës, një pjesë e mediave zgjodhi dramatizimin. Në vend të pyetjes se pse SHBA e sheh Kosovën si partnere strategjike, u ngrit shqetësimi se pse Serbia “po përballet sërish me presion”. Në këtë narrativë, Serbia mbetet gjithmonë nën presion, ndërsa Kosova, edhe kur përmendet si aleate e SHBA-s, trajtohet si “çështje” dhe jo si realitet politik i konsoliduar.
Edhe më domethënëse është heshtja selektive: ligji flet për zbatimin e marrëveshjeve, për stabilitet rajonal dhe për refuzimin e ndarjeve territoriale — por këto pika rrallëherë shihen si garanci stabiliteti, e më shpesh si “kufizim manovrimi” për Beogradin. Ironikisht, ajo që për Perëndimin është stabilitet, në disa media serbe paraqitet si problem.
Në fund, raportimi i mediave serbe për NDAA-n më shumë flet për frikën nga normalizimi real sesa për vetë ligjin. Sepse ligji nuk sjell diçka të re: ai vetëm e shkruan qartë atë që prej kohësh është e qartë në praktikë — se Kosova është pjesë e boshtit perëndimor të sigurisë, ndërsa marrëdhëniet me Serbinë nuk mund të mbeten përgjithmonë në zonën gri të mosnjohjes.
Dhe ndoshta kjo është arsyeja pse ligji nuk u mirëprit: jo sepse kërcënon Serbinë, por sepse e detyron median ta shohë realitetin pa filtra nostalgjikë.
